Zo ervaarden deze verzorgenden in opleiding de coronacrisis

Als docent aan de opleiding Verzorgende IG & maatschappelijke zorg van het Albeda Zorgcollege in Rotterdam zag Irma Kaat hoe haar studenten zich inzetten tijdens de coronacrisis. Ze besloot hun ervaringen te verzamelen en bundelde deze samen met haar eigen ervaringen als docent in een (digitaal) herinneringsboekje. Een ode aan haar studenten, voor wie de coronapiek een pittige leerschool was.

“Ik heb me steeds afgevraagd hoe het toch kon dat de één wel ziek werd en de ander maar door blijft lopen”, schrijft één van de studenten. “Corona is een grillig virus. Er was een bewoner met ernstige COPD die niet ziek is geworden. Veel van mijn collega’s werden enorm ziek en hadden grote benauwdheidsklachten.”

Geen protocol
De onbekendheid van het virus leverde een zoektocht op naar de juiste manier van handelen. “We hadden geen idee hoe we cliënten met corona moesten verzorgen. Je moet je realiseren dat we bekend zijn met virussen. Elk jaar is er wel het NORO-virus. We hebben daar een protocol voor. Maar corona heeft een andere verzorgingsvraag. Sommige cliënten werden zo ziek en raakten in korte tijd terminaal. Gelukkig leerden we snel.”

De gevolgen van de lockdown
Ook de lockdown van de verpleeghuizen komt regelmatig terug in de verhalen van de studenten. De schrijnende situaties maakten diepe indruk. Een student: “Er zijn momenten waarop ik geen troostende woorden meer kan vinden.” Dat er eind mei in veel verpleeghuizen een einde kwam aan de lockdown, zorgde voor blijdschap en ontroering. Een student beschrijft het weerzien tussen een echtpaar dat op verschillende afdelingen is opgenomen. “Ik begeleid meneer naar de afdeling van zijn vrouw. Hij zit met een glunderend gezicht in de lift en ik kan met geen pen beschrijven hoe hun weerzien na twee maanden was. Ik legde mijn hand op zijn schouder en troostte meneer die huilde van geluk.”

Benieuwd naar de andere ervaringen? Klik hieronder om het herinneringsboekje te lezen.